Ενσταντανέ

Χειμώνας στη Μοσχονησίων, τώρα και για πάντα.

Με απαγόρευση εισόδου στο Σύμπαν που ανοίγεται πέρα από την Αλεξάνδρας, η πιο αγαπημένη από τις καταπατήσεις,

αφού η πιο κρύα από όλες τις βροχές μετατρέπει το δέρμα σε διάλυμα άλατος,  κι η παρατήρηση λαμβάνει τη μορφή που περιμέναμε να λάβει.

Για καιρό οι δρόμοι συσσώρευαν τη γλίτσα που άφηνε η ασφάλεια κοπρίζοντας στα μέτωπά μας

Τις φυλούσαν κάτω απ’ τις σχάρες, μέσα στον υπόνομο, για μια νύχτα σαν κι αυτή,

να χειμωνιάζει ξαφνικά

στις στριμωγμένες γωνίες με τα σκουπίδια και τα ιατρικά βλέμματα των κοινωνικών φωτογράφων της αλλοδαπής.

Τώρα η άγρια χαρά της παραίτησης

Τώρα η ελαφρότητα μιας σειράς ημερών χωρίς πρόοδο

Τώρα τα βήματα που αποτυπώνονται στον τόπο

Τώρα οι στιγμές που συγκροτούν την ενιαία θλίψη

Κράτησε το σώμα της σε τέλεια ισορροπία, μέχρι να νιώσει ότι δεν μπορεί να κλονιστεί από τις τελευταίες βολικές υπαναχωρήσεις,

και ζήτησε ένα τσιγάρο τράκα, με χαμόγελο. 

κάθε Τρίτη